.jpg)
Ասում են, որ երբեմն լռելը ավելի լավ է, քան խոսելը:Բայց հավատացեք, երբեմն լինում են դեպքեր, որոնց ժամանակ ավելի լավ է արտահայտվես, քան մեջտ պահես և մի օր մի գուցե կորցնես ինքդ քեզ:Մարդիկ իրենց կյանքի ընթացքում շատ փորձությունների են հանդիպում և երբեմն հանձնվում են, երբեմն դանդաղ, բայց վստահ քայլերով հաղթահարում:
Իսկ դժվարությունները շատ են կյանքում և այն մարդիկ, ովքեր հաղթահարում են դրանք` Աստծո կողմից պարգև են ստանում:Իսկ թույլ մարդիկ, ովքեր թերագնահատում են իրենց, չեն հասնի այնպիսի բարձրունքների:Հետո էլ ասում են`« նրան աստված տվեց ինձ չտվեց»:Բայց ինչո՞ւ:Չէ, որ մենք բոլորս հավասար ենք ծնվել և մեր քայլերի շնորհիվ ենք դարձել այնպիսին ինչպիսին կանք:Եվ պետք չէ մեղադրել Աստծուն, կամ ինչ որ մեկին...պետք է ուղակի գիտակցել, որ քո անհաջողությունների հեղինակը միայն դու ես:
Չգիտեմ, ինչո՞ւ միտքիս եկավ այս ամենը գրելը, բայց հավատացեք, որ եթե ցանկանում եք հասնել հաջողություններ ապա դանադաղ բայց վստահ քայերով շարժվեք առաջ և մի թերագնահատեք ինքներդ ձեզ:
Հ.Գ գիտեմ, որ նկարը չի համապատասխանում, բայց չգիտեի ինչ նկար դնեի ))))
Իսկ ինչո՞ւ դանդաղ քայլերով, լավ էլ արագ քայլերով պետք է առաջ գնալ և երբեմն են ինքներս մեզ գերագնահատելով:)))
ОтветитьУдалитьԲայց, երբեմն արագ և կտրուկ քայլերը սխալ են լինում և ինչու չէ նաև անգիտակից :D
УдалитьԵրբեմն դանդաղ քայլերն էլ այնքան դանդաղ են լինում, որ անելուց հետո, հասկանում ես, որ արդեն ուշ է:)
УдалитьՀամամիտ եմ բայց արագ քայլերով որոշումը, նման է տաք գլխով որոշմանը )
ОтветитьУдалить